1 ก.พ. 2554

4th - ASAsnook (Full Version)

ขอเกริ่นก่อนเลยว่าการออกค่ายครั้งนี้คือการออกค่ายอาสาครั้งแรกในชีวิต
จึงได้รับรู้ ได้เห็นสิ่งใหม่ๆ ด้านใหม่ๆ ประสบการณ์ที่น่าประทับใจติดกระเป๋ากลับบ้านมาค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว

การออกค่ายครั้งนี้ มีชื่อค่ายว่า "ค่ายสานฝันเพื่อวันใหม่"
จัดที่โรงเรียนห้วยผักชี จังหวัดนครปฐม ไม่ใกล้ไม่ไกลกรุงเทพฯ เมืองหลวงของเรานี่เอง :)

การออกค่ายในครั้งนี้ ยอมรับเลยว่าไม่ได้ตั้งใจจะไปตั้งแต่ทีแรก แต่เห็นเพื่อนไป เราก็ไปด้วยก็ได้ ตามเพื่อนไป ..แต่หลังกลับมาจากค่าย รู้สึกคิดไม่ผิดจริงๆ ที่ไปออกค่ายครั้งนี้ และคิดว่า เราจะต้องไปค่ายหน้าอีกแน่นอน


วันเดินทาง : 110128 @มศว องครักษ์


บรรยากาศก่อนออกเดินทาง

นิสิตศึกษาศาสตร์เอกเทคโนฯ จำนวน 8 ชีวิต เก็บของพร้อม เตรียมออกค่าย
กลุ่มเราเป็นกลุ่มใหญ่จริงๆ เมื่อเทียบกับเพื่อนชาวค่ายคนอื่นๆ เพราะแต่ละคน ไปกันคนเดียว หรือเป็นกลุ่มเล็กๆ แต่เราไปกันเป็นหมู่ :)

หลังจากออกเดินทางจากองครักษ์ ไปสู่มศว ประสานมิตร และจากนั้นถึงจะไปสู่จุดหมายของเราที่ "โรงเรียนวัดห้วยผักชี" ซึ่งกว่าจะถึงที่หมาย ก็ใช้เวลาพอสมควร ออกจากองครักษ์ประมาณหกโมงเย็น ถึงที่หมายราวๆเที่ยงคืน

โรงเรียนวัดห้วยผักชี เป็นโรงเรียนที่อยู่ในรั้วเดียวกับวัด มีตึกเรียนสูงสองชั้น มีนักเรียนราวๆหนึ่งร้อยคน อุปกรณ์ต่างๆดูพร้อมแก่การเรียนการสอน แต่สิ่งที่ขาด คงเป็นครูผู้สอน เนื่องจากโรงเรียนนี้มีครูเพียง 4 คน นักเรียนบางชั้นเรียนจึงต้องเรียนร่วมกัน

หลังจากเหนื่อยจากการเดินทาง ทุกคนล้วนแต่อยากพักผ่อน แต่เรากลับต้องประชุมกันต่อ ที่ประชุมของค่ายอาสา มีการประชุมที่เรียกได้ว่ามีการจัดการวางระบบแบบแผนมาเป็นอย่างดี(มาก) กว่าจะประชุมเสร็จ ก็เกือบจะตีสามแล้ว ยอมรับเลยว่าวันแรกรู้สึกเหนื่อย ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาคือ "ไม่น่ามาเลย อยากกลับบ้านแล้ว"


บรรยากาศที่ประชุม

วันที่น่าจดจำ : 110129 @โรงเรียนวัดห้วยผักชี

หลังจากได้นอนเพียงแค่สามชั่วโมง ก็ถูกปลุกขึ้นมาด้วยเสียงกลองรัว หลังจากทำภารกิจส่วนตัวเสร็จก็มีงานออกกำลังกาย นันทนาการ และเคารพธงชาติ มีการแบ่งกลุ่มเพื่อดูแลเด็กๆ



เด็กๆโรงเรียนวัดห้วยผักชี

มีการเข้าฐานกิจกรรมต่างๆ ..ไม่ใช่แค่เด็กๆที่สนุก แต่เราเองก็สนุกไปกับน้องๆด้วย
นอกจากจะได้รับความสนุกสนาน ฐานกิจกรรมเหล่านี้ ยังมีการมอบความรู้ในวิชาเรียนต่างๆในกับน้องๆอีกด้วย

ถ่ายรูปกับน้อง

ฐานกิจกรรมวิชาภาษาอังกฤษ

หลังจากกิจกรรมที่กินเวลาทั้งช่วงเช้าและบ่ายไปนั้น ช่วงค่ำ ก็มีกิจกรรมให้แต่ละกลุ่มสี (พี่ๆก็แบ่งกันเป็น 4 กลุ่มสี เพื่อเป็นการจัดกลุ่มทำเวรประจำวัน) ซึ่งกลุ่มของเรา "สีฟ้า" ได้แสดงเรื่อง "ซินเดอเรล่า"

ถ่ายกับนางซิน
ผู้รับบทซินเดอเรล่าของกลุ่มเราคือ "พี่ปิงลี่" (ห้ามผวน!) ที่เป็นผู้ชายแท้ๆ แต่กลับแต่งตัวออกมาแล้วสวย น่ารัก กว่าผู้หญิงอย่างเราๆซะอีก เฮ้อออ..

พี่ปิงแสดงได้สมบทบาทมากๆ ปากบอกพวกเราว่าไม่อยากเล่น แต่พี่ทุ่มเต็มร้อยจริงๆ ได้แผลติดตัวกลับมาบ้านด้วย ^^


วันค่ายวันที่สอง เป็นวันที่สนุกมากๆ ทำให้เราเปลี่ยนความคิดจากวันแรก จากที่ "อยากกลับบ้าน" เป็น "อยากอยู่ต่อ" ไปเลย


วันแห่งความสุข : 110130 @โรงเรียนวัดห้วยผักชี

ถึงแม้ว่าจะได้พักผ่อนน้อย จากสองคืนที่ผ่านมา แต่วันนี้กลับตื่นมาสดชื่นอย่างประหลาด :)
หลังจากตื่นมา ก็ออกกำลังกาย นันทนาการกันเช่นเคย จากนั้นก็มีการกล่าวปิดงาน รับประกาศนียบัตร


แข่งวอลเล่บอลกันระหว่างกลุ่มสี

แพทย์สนามทำงาน (- -")
มีการประกาศรางวัลต่างๆเช่น คนดีศรีค่าย หล่อค่าย สวยค่ายฯ ซึ่งคนดีศรีค่ายก็ไม่ใช่ใครที่ไหน "ทวดแฮม" นั่นเอง (ไม่รู้ไปได้รางวัลมาได้อย่างไร - -")


ทวดแฮม เสื้อกั๊กสีแดง

ก่อนจะเดินทางกลับ ก็มีงานประชุมกันเล็กน้อย มีการให้เดินจับมือกัน เพื่อให้ทุกคนได้คุยกัน แต่จากการจับมือก็ทำให้เราได้เจอกันคนขี้แกล้ง "แก๊งไตรมิตร"

โดนแก๊งไตรมิตรล้อม!
กลุ่มคนที่กวนเบื้องล่างที่สุดเท่าที่เคยเจอมา (แต่มีดีที่หน้าตาและสมอง - -") แต่ว่า..ก็ถือเป็นหนึ่งในความประทับใจเล็กๆก็แล้วกันนะ ^^

จากนั้น ก็ขนของขึ้นรถ เดินทางกลับองครักษ์ มีการเฉลยโมนิโต้(คล้ายๆการจับบัดดี้) ไอ้เราก็โดนคนที่เราเทคจับได้ เลยต้องโดนทำโทษ เต้นเพลง "ตับ" กลางออกตะซะเลย


จากการไปครั้งนี้ สิ่งที่ได้มาไม่ใช่แค่เพียงประสบการณ์ แต่คือความประทับใจ และมิตรภาพ ที่พวกเราจะสานต่อไป

ขอบคุณคุณครูและน้องๆโรงเรียนวัดห้วยผักชี
ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆ ชมรมอาสา มศว
ขอบคุณพี่น้องชาวค่ายสำหรับมิตรภาพดีๆที่มีให้กัน
ขอบคุณพี่ปิง พี่ชายสุดฮาของพวกเรา
ขอบคุณเพื่อนๆศึกษาเทคโน ขอบคุณที่ร่วมเดินไปในเส้นทางประสบการณ์นี้ด้วยกัน


เพียงแค่คุณกล้าที่จะก้าวข้ามกรอบที่คุณตีไว้ คุณจะพบว่าโลกใบนี้ยังมีอะไรอีกมากมาย.. :)



ด้วยรักและคิดถึง
0701's


ปล. เอนทรี่นี้เขียนได้ไม่ค่อยลื่นไหลเท่าไหร่ มันเลยออกมาแปร่งๆ ขอโทษด้วยค่ะ :(   (ถึงจะเขียนได้ไม่ดีเท่าไหร่ แต่ใส่ใจไปเต็มร้อย ^^)